Op de regenachtige voorjaarsmiddag vertrok de 4e jaars lichte roeister Charlotte Russel na haar training richting Amsterdam-West. Ze zou met haar ploeggenoten van de Eerstejaars Lichte Dames 2020 na het eten gaan padellen en keek daar enorm naar uit. Ze wist echter niet dat de huidige Ab actis, Barbara Stoop, een andere avond voor haar had ingepland. Bruut bij haar avondeten weggetrokken werd ze vervoerd naar een van haar voorgangers en zeer bekwaam Ab actis Judith Verberne. Onder genot van een biertje werd mevrouw Verberne duidelijk dat de ontvoerde haar voorbereidingen zorgvuldig had getroffen en veel kon vertellen over het rijke verleden van de Vereeniging en haar belangrijke (oud-)leden.
Nog haar brief naar de Erevoorzitter afmakende, werd ze dit keer nogmaals geblinddoekt en vervoerd in de bak op weg naar Nereus. Daar werd ze voor de neus van alle (voormalig) lichte roeisters afgezet. Na een aantal fraaie toevoegingen aan haar outfit, die daarvoor slechts uit sportkleding bestond, werd ze op slag van de acht gezet. Naast een bedreven skulster, heeft mevrouw Russel ook bewezen een zeer bedreven boordroeister te zijn. Een aantal opzetjes later, waarvan zij zelf met de headset de calls mocht geven, en talloze dopjes Ketel 1, werd zij weer afgezet op het vlot en afgevoerd.
Alsof de Amstelveense nog niet genoeg alcohol achter haar kiezen had, werd ze afgezet bij de Tapmarin in de Van Woustraat. Daar had haar Almanakcommissie een stuk tekst met een groot aantal fouten (zo’n tien) haar voorgeschoteld. Aan haar de opdracht om, volgens de commissie, de door haar gemaakte elf fouten te vinden en verbeteren. Uiteraard verliep deze opdracht ietwat trager dan normaal, dus toen de huidige Ab actis mevrouw Russel weer kwam ophalen, wilde ze nog niet mee. Desalniettemin werd haar vriendelijk verzocht nogmaals mee te rijden in de bak en werd ze voor haar laatste stop bij haar Introductiecommissie achter gelaten. Samen dronken zij nog een biertje. De commissie had een speciaal cadeau voor haar meegebracht. “Mocht zij ooit voor de keuze staan om een ietwat onhandige vraag, waarvan het antwoord voor de hand ligt, vriendelijk te moeten beantwoorden, heeft ze hier waarschijnlijk een aantal handvatten.”
Een half uur later, na voor de laatste keer die avond in de bak te zijn meegevoerd, kwam de licht beschonken Charlotte op het Bordeauxrode Bastion aan. Eenmaal in de bestuurskamer werd haar nogmaals uitgelegd wat de zeer belangrijke taak precies inhoudt en wat van haar verwacht zal worden. Met dit in het achterhoofd, was het antwoord op de vraag of zij het aankomende seizoen de rol van Ab actis op zich wilde nemen, een volmondige ‘ja’!
Ook haar ouders en oudere broer waren voor de felicitatieborrel uitgenodigd en er werd nog op Charlotte geproost tot diep in de nacht.
Charlotte Russel is in 2019 aangekomen op Nereus. Ze was daarvóór juniorroeister bij Willem III én ervaren stuurvrouw. Ze maakte deel uit van Eerstejaars Lichte Dames 2020 en won in dat seizoen door het welbekende virus helaas geen wedstrijden. Een jaar later kon ze eindelijk haar roeikunsten aan de wereld laten zien en roeide de sterren van de hemel. Zowel in de skiff, dubbel twee als in de acht schreef ze meerdere overwinningen op haar naam. Charlotte zat in 2021 in de Almanakcommissie en vervult dit jaar een rol in de Introductiecommissie.
